انجمن ادبی فردوسی رباط کریم
پایگاه ادبی شاعران رباط کریمانجمن ادبی فردوسی رباط کریم
پایگاه ادبی شاعران رباط کریمالا یا ایهالوافور
الا یا ایهاالساقی ادر کاسا و ناولها
که ترک آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها
ببوی محشری که از آن ممل افتاد در منقل
زتاب دود مشکینش چه خون افتاد در دلها
شب تاریک و بوی دود و وافوری چنین محشر
کجا دانند حال ما پرستاران و دکتلها ( از نشئگی بود ببخشید)
مرا در منزل قاضی چه جای امن چون هردم
طرف فریاد می دارد که بر چینید منقلها
به قرصی ساده تمکین کن گرت پیر مکان گوید
که سالک بیخبر نبود زجاسازی منزلها
همه کارم ز بیکاری به معتادی کشید آخر
نهان کی ماند آن دودی که سوزانده است محفلها
حضوری گر همی خواهی ازو پرهیز کن اشغر " 1"
متی ماتلق من النکبت ولش وافور واهملها
غبار تسکین
غبار تیره تسکینی
بر حضور ِ وهن
و دنج ِ رهائی
بر گریز حضور.
سیاهی
بر آرامش آبی
و سبزه برگچه
بر ارغوان
ای عشق ای عشق
رنگ آشنایت
پیدا نیست
از شاعر عزیز ((فرید))
وبلاگ:
کفر
وقتی سخنی ز هر چه زیبا ست زدی
رنگی به رخ هر آنچه پیداست زدی
کفر است اگر که ما دعایت نکنیم
حرف دل ما و هرچه می خواست زدی
وسوسه ی راه
سال ها پیش که در سینه ی من جنگی بود
که بمانم یا نه؟
باز با پنجره های بسته ، شعر پرواز بخوانم یا نه؟
با خودم می گفتم، مدتی خواهم رفت
اگر از سحر خیالش جستم...
اگر افسون نگاهش کشتم...
باز بر خواهم گشت.
روزها شب می شد، و همان شب ها روز
و هنوز...من همان خانه ی اول بودم
باز آواز بخوانم یا نه؟
تا که یک روز... ویا یک شب...شاید
درست یادم نیست ...
چشم ها را بستم ، ترس ها را کشتم ، از دلم بگذشتم
از خودم رفتم ، رفتم تا دور
چند روزی بگذشت... چندماهی ، سالی
من هنوز می رفتم،میرفتم ، می رفتم
تا که دیشب،و پس از این همه راه جانکاه
پا و دل خسته ی راه و بیراه
...ونگاه
بر بزنگاه خودم را دیدم
با همان سحر خیال
او کجا بود؟ در آن دور... و دور
من کجا؟ خانه ی اول درجا
و همان پنجره های بسته
بر لب همان آواز
باز هم وسوسه ی راه... و افسون نگاه.
میلادیه
این روزا مد شده همه مولودی میگیرن منم میلادی گرفتم
برج میلاد
ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد
بسازم تیشه ای مانند فرهاد
زنم بر پایه های برج میلاد
از اون بالا دیدم خسرو تو کاخه
واسه من یک رقیب خیلی شاخه
با این که توپه وضعش صب تا شب
کارش ناله است و آه و آخ و واخه
از اون بالا دیدم شیرین دروغه
تو فکر آش کشک و آش دوغه
دیدم تهرون پر از گرگ گرسنه اس
دیدم عشقای امروز بی فروغه
از اون بالا دیدم کوها بلندن
هنوزم جنگلا گیسو کمندن
هزار تا ساختمون بی قواره
نمی تونن به روستامون بخندن
از اون بالا دیدم تهرون چه زشته
نداره آسمون واسه فرشته
به جای صلح و عشق و مهربونی
فقط هی مرگ بر اون ها نوشته
الاهی صید و صیادی نباشه
بنای ظلم و بیدادی نباشه
نباشه خسرو مردم فریبی
به زیر تیشه فرهادی نباشه
از وبلاگ : http://khalekhanbaji.blogfa.com/
قابل توجه
دوستان عزیزی که شعر و سروده ای از شاعری غیر از شاعران انجمن فردوسی رباط کریم را دوست دارند در این وبلاگ درج و منتشر کنند لازم است دقت فرمایند منبع شعر ( اعم از کتاب - آدرس وبسایت به صورت کامل و نام نویسنده ) را نیز عرضه کنند تا ضمن رعایت اصل امانت داری اجحافی نیز در حق آن شاعران محترم اعمال نگردد.
با تشکر
بوسه - ماهی
در آب که شستی تن بی تابت را
دیدند تمام رود ها خوابت را
لبهام به شکل بوسه-ماهی شده اند
بنداز درون آب قلابت را
از جلیل صفربیگی
استاد ناشی سونا
استاد غریق نجات ما ناشی بود
از اهل قم و نواده کاشی بود
این پت که لهیده برکف صورت من
تقصیر کف سونا و نقاشی بود .
گنج لب
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
بگویم تا ببوسد او سرو دست شما هارا
بگو می بخشمش یکدم تمام آن چه می خواهد
که او هر گزنمی داند نشاط شعر زیبا را
بجز گنج لب شادی بود ارزانیش دنیا
نمی داند که این شادی بسازد کل دنیا را