از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرسی نیست که در هجر رخش داد کشم
داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست
که برش شکوه برآرم، داد زبیداد کشم
شادیم داد، غمم داد و جفا داد و وفا
با صفا منت آن را که به من داد کشم
عاشقم، عاشق روی تو، نه چیز دگری
بار هجران و وصالت به دل شاد کشم
در غمت ای گل وحشی من ای خسرو من
جور مجنون ببرم تیشه فرهاد کشم
مردم از زندگی بی تو که با من هستی
طرفه سری است که باید بر استاد کشم
سال‌ها می‌گذرد، حادثه‌ها می‌آید
انتظار فرج از نیمه خرداد کشم
سلام دوست عزیز وبلاگ واقعا خوبی داری داشتم تو اینترنت میگشتم نمیدونم چطور شد اومدم وبلاگ شما واقعا کارتون زیباست ارزوی موفقیت دارم برای شما
مدتی است که کودکی ام گم شده است
یا شاید مدتی است من فراموش شده ام
دیروز عکس های کودکی را که نگاه می کردم
از مادرم پرسیدم این کیست
واو مثل همیشه لبخند زد و گفت
دیروز او فرزند من بود
وباز فهمیدم که خیلی وقت است شبیه خودم نیستم
ولی او دوباره مرا در آغوش کشید و گفت
وتو خیلی شبیه کودک من هستی
نفس راحتی کشیدم وباقطرات روی صورتم دوباره
در خویش گم شدم