ادعا

من به اندیشه محکوم خودم  

که در اندیشه ی توست 

میل وافر دارم 

و در اندیشه ی فردای خودم  

نه به اندازه ی تو ... غوطه ورم 

هستم ... از هستی من تا عدمم 

فاصله چندان نیست 

بودم...از فاصله ی بودن تو  

به تو نزدیکتر است 

تو که از هستم و از بودم و از نابودم 

سخت با من بودی 

ادعاهای مرا باور کن 

من در این سخت ترین لحظه ی اندیشه ی محکوم خودم 

نه در اندیشه ی خود 

که در اندیشه ی تو غوطه ورم