برخیز وقت غفلت نیست

دستی به شانه ای آرام - صدا می زد
                                    برخیز
که امشب وقت غفلت نیست
                 وجودم بی قرار روی محبوب است
                                     برخیز
وچشمانم پر از خواهش
                  به تکراری پر از اصرار
                                      برخیز
                                   که امشب وقت غفلت نیست
دلم دیگر ندارد طاقت ماندن  
                     و روحم از عطش لبریز
                                      برخیز
مبادا امشب از غفلت فراموشت شود
                             (  قد قامت) ای مامور         
                مبادا وعده ات امشب به فردایی دگر افتد
زخواب غفلتت گر بر نمی خیزی
                                زخواب امشبت برخیز
                           که امشب وقت غفلت نیست
                                            برخیز
وجودم غرق شور وشوق
                   پر پرواز روحم- باز
                            تمام وسعت روحم به یاد یاریش - تسلیم
ولی یادت همی باشد
           توانت نیست هنگام قیامم قامتم را
                                           غرق خون سازی
به هنگام رکوعم دستهایم می کند یاری
                              به خاک افتادنم سخت است
توخود می دانی و شمشیرت ای مامور
                تمام مسجد امشب غرق در نور
                                                 ومن بی تاب و پرشور
                                 صدایت می کنم
                                           برخیز
                                 که امشب وقت غفلت نیست
مرامی خواندم-  محبوب تر محبوب
....
من امشب وعده کردم باگل یاسم
                           همین ؛ امروز وفردا ؛  باز می آیم
مبادا غفلت تو وعده ام رابشکند
                                       برخیز
                        که امشب وقت غفلت نیست
وجودم غرق درشادی - تمامم از خدا لبریز
                                برخیز
                     که...................... 

                 

جانی که می دهیم

در دور دست دهکده،در آن خیال سبز 

جایی که آه نیست... 

جایی که روح هست،خداهست،عشق هست 

ویرانه نیست،شعله ی عمری تباه نیست 

در دور دست دهکده،چشمه چو آب چشم 

آنجا کنار چشم زمین زخم چاه نیست 

من هستم و خدا و زمین و سکوت و گشت 

یاد تو و بهار و گل و آسمان و دشت 

آنجا در آب چشمه به جز قرص ماه نیست 

اینجا چه هست؟آجر و سیمان ، بوق و دود 

اخبار جنگ و رنگ،خشونت،زیان و سود 

جانی که می دهیم در اینجا به نام زیست  

عمری که می رود - و نماند چو آب رود

گنج قارون

تو این دنیای وارونه 

                                          دل عاشق پر از خونه 

محبت گنج قارونه 

                                          ولی هیچکی نمی دونه 

که قارون تو غم نونه 

                                          خروسش کبک نمی خونه 

ببین ابرم دلش خونه 

                                          غم فردارو می دونه 

دو سه روزه که مهمونه 

                                          تو فکر مرگ بارونه 

 همه جا سحر و افسونه 

                                          دل دیوونه داغونه 

  دیگه نه لیلی مجنونه 

                                          نه مجنون میشه دیوونه  

می گن دل بردن آسون 

                                          دل عاشق فراوونه 

ولی وقتی دلا خونه 

                                          کسی عاشق نمیمونه 

چیزی که مفت و ارزونه 

                                          فقط عشق و فقط جونه

غلط کردن

گفتیم که بعد ازاین پی دام شویم 

                                         چوپان شده شاعر لب بام شویم

هشدار رباعی ام هوائی نشود!!!!

                                         ما نیز غلط کرده که خیام شویم .

عشق دم کردن

دو شاخه شب فراهم کرده بودم

                                             صدای غصه را کم کرده بودم

غرورم توی کتری جوش میزد

                                              برایت عشق را دم کرده بودم

 

دوبیتی  از  پروانه عزیزی فرد
از وبلاگ کرانه های کارون