انجمن ادبی فردوسی رباط کریم

پایگاه ادبی شاعران رباط کریم

انجمن ادبی فردوسی رباط کریم

پایگاه ادبی شاعران رباط کریم

درخت و قوچ

می فشارم  چشم هایم  را  به روی  هم

و پیدا  می شود کم کم

پس از یک  قرص  خواب و

                                اندکی  قرآن

سیاهی  های  یک  گله 

                          به روی  کوه  خواب  من  

و پنهان می  کند خورشید 

                      خودش  را  از  نگاه  من  

                                          به پشت  کوه  برف  آلود  و رمز آلود  خواب  من  

ودر  پیشانی  گله  

               روان  قوچی  که در شاخش 

                                        نگاه  قرمز  خورشید  گم می  شد 

و گم  می شد  صدای  هر چه  می  آمد-  

                                       درون  های  و  هوی  گله و فریاد  زنگوله  

وقوچ ما ! 

تمام فکر و ذکرش  میش هایش بودو -  

                                                    زنگوله ! 

... 

تمام گوسفندا ن سر به زیر  آرام پشت  هم  

       و در اجبار  گله خسته  و غمگین  

                   سرازیرو روان  آرام  مثل  هم  

گهی  یک  بره  از  مادر  جدا  افتاده   

                       آهسته - صدایش  می کند  مادر  

و گاهی هیکل قوچی - جدا  انداخته  

                                                  مادر 

صدای بره  با  فریاد  با  تشویش  

                میان  این  همه  فریاد- مثل هم   

به  دنبال  صدای  مادرش 

                                 گه زیر گاهی  بم   

                            مکرر می  شود  تکرار- پشت هم  

و رویا هایشان مثل  صدای  پایشان  

                                            تکرار- مثل  هم  

... 

ویک لحظه درون خواب من تشویش  

                                         پیدا شد  

      درخت  سیب سرخی  هم  نمایان  شد 

زمستان  بود  وسرما بود و 

                                 تن پوش  درخت از برگ بی  حاصل 

 درخت  لخت  و عریان  

                 نیمه اش  از  برف پوشیده  

                                                  ودیگر نیمه اش پنهان  

                   به  روی شاخه هایش  سیب آویزان!  

... 

دوباره  گله ای  از  دور  پیدا شد 

                  و قوچی  که جدا  مانده   

                                      به  پشت  گله  پنهان  شد 

ودندان  قرچه  سگ ها  

                            گهی پیدا - گهی  پنهان 

                                     هراسان  می برد باگله  

                                                    زخمی  قوچ مغضوبی - که تنها 

                                                                                   جرم آن 

                  رویای  میشی بود  و گاهی-  فکر  زنگوله - 

                                           وشاید پرسشی  از  سیب های  سرخ  رمز آلود 

 و راز مردهایی که ... 

                      که هرشب  گله  کم  می شد 

... 

وشب  کم کم نمایان  شد 

       گذشت  از پیش  چشم  او  

                      به  پای  لنگ  خود  این  آخرین  بره-  

 رمه  اجبار  رفتن  داشت  

                        و شاخ  قوچ  سردمدار  گم  می شد 

... 

شب  تاریک و گله خواب  

                          درخت  و قوچ نیمه(ه)جان  

به روی  شاخه هایش سیب آویزان  

به دورش حلقه ای از گله! 

                            اما  گله  گرگان  

صدای  خنده  سگها  

        صدای  زوزه چوپان  

                 صدای  هی هی طوفان 

وسیب  سرخ  مرموزی  

                            به روی  برف ها غلتان   

 

 

                                                                              قاصدک

نظرات 3 + ارسال نظر
احمد یکشنبه 24 بهمن 1389 ساعت 22:26 http://liberty01.blogsky.com

سلام.

امان از این سیب سرخ مرموز.

زیبا بود.. پاینده باشی.

نیازی دوشنبه 25 بهمن 1389 ساعت 10:50 http://www.andimeshk-poem.blogfa.com

با عرض سلام و خسته نباشید
انجمن شعر غدیر شما را به محفل خود دعوت میکند
منتظر حضور گرمتان هستیم
یا حق

حمید پنج‌شنبه 18 فروردین 1390 ساعت 10:26

به دورش حلقه ای از گله!

اما گله گرگان

صدای خنده سگها

صدای زوزه چوپان

صدای هی هی طوفان
لذت بردم عالی بود

وسیب سرخ مرموزی

به روی برف ها غلتان



برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد