انجمن ادبی فردوسی رباط کریم

پایگاه ادبی شاعران رباط کریم

انجمن ادبی فردوسی رباط کریم

پایگاه ادبی شاعران رباط کریم

بقچه اسارت

           مردان مرد

    بذر ازادی میکارند

                                                                    وصبورانه در انتظار خورشید                                                    به بارانی می اندیشند                                                            که بذر ها را بارور میسازد


                                                        و زن ها چه عاشقانه درد را در بقچه ی اسارت میپیچند             تا روییدن درخت ازادی را جشن بگیرند



غریبه

نظرات 5 + ارسال نظر
پریشان یکشنبه 25 اردیبهشت 1390 ساعت 10:23 http://afkare-parishan.blogsky.com

با سلام
به تصویر زمینه بیندیشید غریبه
بارانیست و در انتظار خورشید و یا آفتابیست و در انتظار باران
در چه هوایی بذر ها کاشته میشوند

احمد جمعه 30 اردیبهشت 1390 ساعت 07:45 http://elbowroom.blogsky.com

چه زیبا ثمره‌ی صبر و انتظار و عشق و درد را معنا کردید: آزادی.

دست مریزاد.

غریبه غم نخور من هم غریبم!

احمد جمعه 30 اردیبهشت 1390 ساعت 08:02 http://elbowroom.blogsky.com

هر کجا هستی باش،
دیگر عادت کرده‌ام
با خیالت
این شب تاریک را روشن کنم
... ای آزادی!

غریبه یکشنبه 1 خرداد 1390 ساعت 11:06

تقدیم به تمام مادران ایران زمین من پر از احساس و لبریز از غرور میزنم بوسه به دستانی صبور و در ان چشم به رنگ اسمان می روم تا دورها تا بیکران ان جروک صورت غمگین تو موج دریایی ست در ایین تو اسمان ابی دنیای من ای همه خوبی گل زیبای من گر مرا با اشک و غم پرورده ای از من اما هیچ جز غم دیده ای؟! زهر تلخی در جهان نوشیده ای جامه ای از دردو غم پوشیده ای ساخته ای یک پل به پهنای جهان از دل من ای عزیز مهربان مادری اما چه نامم من تو را اسمان در یا چه خوانم من تو را ای گل بی خار ای بی ادعا هر سکوتت میدهد بوی خدا

سلام خانم چهاردولی
متاسفانه شعر ارسالی و زیبای شما را نتوانستم تنظیم تایپی کرده و در سایت قرار دهم خواهشمند است شعر را به صورت زیر هم بدون هر نوع اسپیس و فاصله بنویسید متشکرم
من پر از احساس و لبریز از غرور
میزنم بوسه به دستانی صبور
ووووو
وووو

غریبه دوشنبه 2 خرداد 1390 ساعت 14:41

من پر از احساس و لبریز از غرور
میزنم بوسه به دستانی صبور
ودر ان چشم به رنگ اسمان
میروم تا دورها تا بیکران
ان چروک صورت غمگین تو
موج دریایی ست در ایین تو
اسمان ابی رویای من
ای همه خوبی همه دنیای من
گر مرا با اشک وغم پرورده ای
از من اما هیچ جز غم دیده ای؟
ساخته ای یک پل به پهنای جهان
مادری اما چه نامم من تو را
اسمان دریا چه نامم من تو را
ای گل بی خار ای بی ادعا
هر سکوتت میدهد بوی خدا

سلام و عرض ارادت و ادب
اینبار شعرتان صحیح وارد شده است تشکریم و خوشحالتر
اما یک مصرع کم دارید که ما برای اثبات ادعایمان کامنتتان را عینا تایید می کنیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد